Twój koszyk jest obecnie pusty!
Kategoria: Poezja
-
Amarantowe Bierwiona
Amarantowe bierwiona skrzą się w cembrowinie Twego brzuchaLekki uśmiech pragnień owocowychZebrane w całość:Blaski świtów i tajemniczości zmierzchów Mgły…Mgły wokół mnieA w mgłach prądySzybkich ku rozbiciu się szlaków morskichProwadzą do skał wśród zwodniczych syrenProwadzą tam, gdzie nie chcesz iść! Lecz możesz zaufać i pozwolić, aby lekkość chwiliwypełniła Twoją czarę mentalnych przysłówZerwij więzy syren i porzuć stare…
-
Ukryte Kwiaty
Ukryte kwiaty, delikatne…Rosną rumiane w tajemnych przestrzeniachDla niewprawnych oczu – niewidzialne!Dla zachłannych rąk – niedostępne! A tylko dla tych, co potrafią w ciszyDocenić samą ciszęRoztopić się w miękkim blasku gwiazdPoddać srebrzystej toni księżycowych fal Skryte ów kwiatów delicjeRumienią się, czekająSwym pięknem przyciągająOczy płomienne i dłonie subtelne Wiedzą, że w końcu nadejdą,Że w końcu rozbiorą ich…
-
Kiełkowanie Owocu Róży
Jest to sprawa pokręcona. Przez niewielu rozumiana. Iż w człowieku, oprócz ciała, jest też przestrzeń czarowania. Wiele na to słów już padło. Tysiąc zgoła li teorii. Bowiem w środku każdy wie – jest coś więcej, niż przetrwanie. Bo gdy spojrzeć na los ludzki, wszyscy ciągle brną do przodu. Chcą się wyzbyć swoich smutków i lofrować…
-
Mak-owieczka
Czerwony przy drodze makO płatkach ledwo zipieI choć ponury świat Zapomniał swoich skrzypiecMaku, dobrze wieszJak struny szarpać duszyMaku, ja ten wierszPiszę słysząc twoje nuty I niech nikt już nigdy Nie przejdzie obojętnieDepcząc twoje światłoBo wszystko kiedyś zniknie A ty nowego świata jesteś…Matką
-
Serce w betonie
Mój dzień — moje życie — moje jaChoć w szarości chmur zatopiony światA ludzkie serca pogrążają się w niej jak w betonieOciężałe powoli stygnąLedwo bijąZmartwione Przyszłość jawi się jako burza, jako sztormAlbo… co gorsza — jako nic zupełne!Jako ten sam rutynowy schemat! Ja — moje życie — mój dzieńNie ma nic bardziej istotnego!Niż bycie właśnie tymSercem, które bijePomimo betonuTym sercem, które tętniMimo że żal w powietrzu dusi wszystkie pióra inspiracji Ja — moja życie — mój senMarzenie, którym żyjęMarzenie, które…
-
Przedmiot rzeczywistości
Ponieważ ja istnieję, to życie me jest mego ja odzwierciedleniem.Ponieważ ja istnieję, to wszystkie uczucia rozwiązują się we mnie.I chociaż część z nich pali mnie jak spirytusy.I chociaż może wypić ich nie chcę, to jednak ja istnieję i z nich ja mam natchnienie.Choćby ich były piekielne, choćby ich w głowie czyniły zamieszanie.Jak światło nagle nocą…